Monocle
Brillen
Aristocratische connotatie
Monocle is een chique woord voor oogglas of halve bril: een enkel rond of ovaal brillenglas op sterkte met een metalen ring eromheen. Het optisch hulpmiddel werd vanaf de achttiende eeuw geproduceerd en het waren vooral de rijkere mensen die zich er een konden veroorloven. Erg gebruiksvriendelijk is de monocle niet: je moet hem zelf vasthouden of vastklemmen tussen je wenkbrauw en jukbeen. Het glas zit wel met een koordje of ketting vast aan je kleding, zodat het niet op de grond valt. Nadat de Engelse opticien Edward Scarlett in 1730 het montuur met poten achter het oor ontwierp, verdween de monocle langzaam uit beeld. Van keizer Nero, die in de eerste eeuw na Christus leefde in het Romeinse Rijk, wordt wel gezegd dat hij door een smaragd keek om gladiatorengevechten te kunnen bekijken. Door de edelsteen werden de beelden vergroot: een soort vroege voorloper van de monocle dus.
