Naadpanty
Beenmode
Naadje van de kous
In 1864 vond William Cotton de zogenaamde fully-fashioned breimachine uit. Dat verbeterde de pasvorm van nylonkousen aanzienlijk. Deze machines konden naar de enkel toe het aantal steken minderen zodat ze beter op het been aansloten. Door het aan elkaar naaien ontstond de naad aan de achterkant. Vroeger werd het tonen van een vrouwenbeen als ongepast beschouwd. Laat staan knieën: hóógst onfatsoenlijk. Wie zich geen panty kon veroorloven moest creatief zijn: dus tekende je met een oogpotlood zelf een lijn op de achterkant van je benen om de suggestie van een naad te wekken. Zo ook tijdens de Tweede Wereldoorlog, toen nylon nodig was voor parachutes en de fabricage van kousen zo goed als stopgezet werd. Vanaf de negentiende eeuw verschenen er rondbreimachines en daarmee de eerste naadloze panty’s.
